Is de CrossFit Open een nieuw tijdperk ingegaan?

CrossFit Open 2022

De Open van 2022 is afgelopen en de voorlopige resultaten zijn inmiddels al binnen. Dit jaar zagen we veel veranderingen in wat we doorgaans gewend zijn op het gebied van Open-programmering. Misschien niet heel verrassend, aangezien we ons nog maar in het tweede jaar van een nieuw format voor het CrossFit seizoen als geheel bevinden. We zijn allemaal nog aan het leren hoe alle onderdelen allemaal in elkaar passen.

Nu we echter de volledige Open gezien hebben, zijn er wel wat vragen die opkomen, vragen die leiden tot de grotere vraag of de CrossFit Open 2022 programmering suggereert dat de Open misschien niet meer is wat het is was ooit was.

Waarneembaar, meetbaar, herhaalbaar

Een van de fundamentele elementen van CrossFit als methodologie was dat Greg Glassman definities toekende aan termen die voorheen niet gedefinieerd waren. Hij maakte het belangrijk om een ​​testsysteem te creëren dat waarneembaar, meetbaar en herhaalbaar is; daarom zijn er ook benchmark-workouts. Ook in de Open zagen we dit terug toen het concept van een herhalingsworkout werd geïntroduceerd in de vorm van 12.5 (en elke iteratie van de Open sindsdien). Tot dit jaar was een herhalingstraining aanwezig. Dit was misschien wel de beste kans voor ons als community om het originele, fundamentele onderdeel van wat de CrossFit-methodologie is, te behouden.

De herhalingstraining als onderdeel van de Open is vaak een van de grootste onderwerpen binnen de community zodra de Open’s er weer aankomen. Daarnaast is het een integraal onderdeel van het kunnen toepassen van de wetenschap op fitness met concrete voorbeelden van individuen en de community als geheel die een eerder resultaat van zichzelf konden verbeteren en vergelijken. Het ontbreken van een herhalingsworkout in de Open van 2022 is een grote afwijking van wat we gewend zijn en een gemis voor degene die er echt naar uit keken. Dit is slechts een van de dingen die uniek en anders is aan deze Open dan alle voorgaande jaren.

Monostructureel, Gewichtheffen, Gymnastiek

Een van de suggesties van CrossFit bij het vinden van een evenwichtige programmering is het aantal monostructurele, gewichthef- en gymnastiekbewegingen in het geheel van de test of competitie te controleren. Dit is zeker geen perfecte formule, niemand verwacht dat ze alle drie gelijkmatig verdeeld zijn, maar bij het evalueren van de reeks workouts is het iets dat elke programmeur zou (moeten) beschouwen als een van de verschillende manieren om ervoor te zorgen dat ze in balans zijn.

Opmerkelijke 2022 open nummers:

  • 108 double unders als het enige monostructurele element in de hele competitie
  • Zeer laag volume aan skills getest (18 chest to bars? Pull ups voor het eerst?)
  • 54 reps aan gymnastics in de laatste workout (in totaal)
  • Gecompenseerd met gemiddeld ongeveer 8 ronden van 12 dumbbell snatches (96 herhalingen) in 22.1
  • Een gemiddelde van 60 deadlifts in 22.2

De gymnastiekbewegingen met hoge rep aantallen dit jaar (boxjumps, burpees over de bar en de wall walks) kunnen worden geïnterpreteerd als een van twee dingen:
Ofwel de balans voor de gewichthefbewegingen met hoge aantallen reps
of de andere bewegingen waren aeroob genoeg van aard om het bijna volledige gebrek aan monostructurele elementen in de Open van dit jaar te compenseren.

De geschiedenis van monostructurele bewegingen in de CrossFit Open’s

  • Double unders zijn in elke Open geweest
  • Roeien werd geïntroduceerd op de Open in 2014
  • Het zat in elke Open geweest tot 2022
  • Dit betekende dat we altijd minimaal twee monostructurele bewegingen hadden

Het is normaal dat er in een competitie een kleiner aantal monostructurele bewegingen zit ten opzichte van gewichtheffen en gymnastiek die veel meer bewegingen hebben om uit te kiezen, maar ze hebben vaak wel evenveel ‘M’-bewegingen die tot hun beschikking staan gezien de locatie. De 108 Double Unders die de atleten dit jaar kregen is niet voldoende als de enige ‘M’ in de hele Open.

Geen Olympisch liften

  • Barbell Snatches kwamen voor in acht Opens’s
  • Barbell Clean in zeven Open’s
  • Clean and Jerk in vijf Open’s
  • Olympisch liften kwam tot 2022 in elke Open voor

Olympic Lifting is een enorm onderdeel van de CrossFit-methodologie. Dit maakt het lastig om het weglaten ervan uit deze Open te zien als iets anders dan een misser van CrossFit op het gebied van programmering. De Open is in veel opzichten voorspelbaar, en dat is oké. Iedereen weet dat de community dol is op een zware barbell, en als je niet iets zwaars gaat testen, doe dan op zijn minst wat Olympische barbell bewegingen.

Om een tegenvoorbeeld te geven, er ontbrak dit jaar nog een bewging in de Open die wel voor kwam in elke voorgaande Open, de toes to bar. En dat is prima, en misschien zelfs wel goed. Dat zijn de onverwachte elementen van de Open die het elk jaar weer leuk maken. In de week voor 22.3 hield het maar niet op met uitspraken binnen de community als;

“Dus je weet zeker dat er toes-to-bar in zitten?”

“Ja, ze zijn in elke Open geweest! …. Tenzij, dit het eerste jaar is waarin ze ze weglaten…’

Er is echter een groot verschil tussen toes-to-bar en Olympisch liften. Olympisch liften is zo ongelooflijk gaaf om te kunnen doen. Dankzij CrossFit kunnen miljoenen mensen waarvan niemand het ooit zou vermoeden, hun eigen lichaamsgewicht van de vloer trekken en het in een of twee vloeiende bewegingen boven hun hoofd krijgen. We hoeven niet uit te wijden over hoe integraal Olympisch liften is voor de CrossFit-gemeenschap. Toes to bar heeft simpelweg niet dezelfde impact. ( dat maakt ze niet minder lastig 😉 )

Geen zware dingen

Het lijkt klein in vergelijking met sommige die we in dit artikel bespreken, maar het weglaten van een zwaar element is wel echt een andere grote afwijking van wat we gewend zijn in de Open.

En voordat we verder gaan, een kleine reminder dat volgens CrossFit’s eigen methodologie zwaar iets is dat kan worden gedaan voor vijf tot zeven reps met matige rust ertussen. Niet 100 keer in 10 minuten.

Terugblik

2021: 1 RM-complex
2020: Deadlifts bij 143 kg
2019: Squat Clean Ladder eindigend bij bars van 125 kg en dan 143kg
2018: 1 RM Clean
2017: Snatch Ladder eindigend met bars van 110 kg en vervolgens 120 kg
2016: Squat Clean Ladder eindigend op 125 kg en vervolgens 143kg
2015: 1 RM Clean and Jerk
2014: Deadlifts eindigend bij 143 kg en dan 165 kg
2013: Snatches eindigend op 95 kg

Minimale Timecaps

Een grote meerderheid van geregistreerde in de Open eindigde 22.2 niet voor de timecap. Hetzelfde voor 22.3. De time caps voor de drie trainingen waren:

15:00 (22.1)
10:00 (22.2)
12:00 (22.3)
Dit is het hele scala aan workouts die werden gegeven … en daarover gesproken …

Is 3 workouts genoeg?

Deze vraag kan en moet worden gesteld met betrekking tot drie verschillende dingen:

  • Zijn drie workouts voldoende om een groep atleten te kwalificeren voor de volgende fase van de competitie?
  • Zijn drie workouts voldoende om de test te zijn die we honderdduizenden aanmoedigen om zich elk jaar aan te melden als maatstaf voor hun fitheid?
  • Zijn drie workouts voldoende om die honderdduizenden $20 registratiekosten te vragen?

Tot het seizoen 2021 was het Open altijd minimaal vijf weken geweest en bestond het uit minimaal vijf gescoorde workouts. Beide dingen veranderden in 2021. De Open werd teruggebracht tot drie workouts in drie weken, maar als troost daarvoor kregen we in 2021 de laatste week twee afzonderlijk gescoorde evenementen (21.3 en 21.4).

Het zien dat het totale aantal tests dit jaar nu is helemaal is teruggebracht naar drie, moet worden besproken. De originele CrossFit Games bestonden uit drie tests. Dat werd het jaar daarop meteen aangepast en we zijn er nooit meer op teruggekomen. Het was een geweldige test, maar het was duidelijk dat meer tests meer fitness zou opleveren, omdat er meer verschillende Timecap’s, bewegingspatronen en meer specifiek combinaties van bewegingspatronen konden worden getest.

Dus om te zien dat de Open van dit jaar:

  • De minste tests sinds de CrossFit Games van 2007 (het allereerste “in het seizoen” -evenement)
  • Geen herhalingstraining
  • Geen Olympisch liften
  • Geen significante monostructurele bewegingen
  • Niets zwaars
  • Bijna identieke bewegingspatronen getest in twee van de drie trainingen
  • En om de kleinste marge van timecaps in de geschiedenis van Open te hebben

Maakt het veel te veel dingen die ofwel afwijken van enkele van de oorspronkelijke kernprincipes van CrossFit, ofwel te opmerkelijk verschillen van wat de Open ooit was, of misschien wel beide. En daarom moeten we deze vraag stellen.

Is CrossFit van koers veranderd?

We mogen niet vergeten dat we tot nu toe slechts een glimp van het seizoen hebben gezien en het team van de Games een veel groter beeld heeft. Dus hebben ze misschien wel gewoon hun koers veranderd? We gaan het zien. De Open van dit jaar was in ieder geval niet ons favoriete Open jaar

We houden je op de hoogte van alles wat nog gaat komen, want de programmering voor de nieuwe fasen van het competitieve seizoen zal een belangrijke aanwijzing zijn voor wat de Open nu precies vertegenwoordigt.